Piątek, piąteczek, piątunio … na razie słońce za oknem niesie mnie w stronę porządków, bo najzwyczajniej na świecie coś mi się chce. A nie tylko wiecznie wersja minimum, czyli robię co absolutnie muszę. Czuję wiosnę, choć prognoza pogody próbuje mi śnieg wciskać.
Do tej pory nie miałam zbyt wielu produktów Martina Gebhardt, bo kilka lat temu miałam tylko najbardziej polecanym krem pod oczy. Który mnie nie zachwycił tak jak innych. Ale po paru latach zwróciła moją uwagę recenzja tej właśnie emulsji, która potencjalnie będzie dla mnie idealna. A co z tego wyszło?
Lost with Botanicals poznałam jakieś 5 lat temu, jeszcze pod nazwą Lush Botanicals, ktoś to jeszcze pamięta? Polubiłam się już wtedy z ich produktami, wielokrotnie miałam do nich wrócić, ale jakoś się nie składało. Aż zmówiłam kalendarz adwentowy Lost Alchemy, a tam taka niespodzianka.
Piątek, piąteczek, piątunio … trochę mi zeszło zanim zabrałam się za te moje zużycia. Mimo, że tego co Wam dziś pokazuję w domu już dawno nie mam. Ale ostatnio zupełnie nie miałam głowy do bloga, choć jakieś tam nawyki zostały. Więc i materiały do wpisów są. Teraz zostaje tylko liczyć, że zmotywuję się do pisania.
Przez lata próbowałam wielu polecanych świec i niestety nie mogę ich używać. Nawet najpiękniejszy zapach nie jest wstanie zrekompensować mi bólu głowy, który pojawia się bardzo szybko. Dopiero przy świecach sojowych pojawiła się nadzieja, że może i u mnie mogą one zawitać. Jednak już ten początkowy zapał opadł, więc nie pojawiają się one u mnie często.