Piątek, piąteczek, piątunio … zamknięcie i ja mam w końcu czas, żeby nadrabiać zaległości. Dziecko siedzi w domu, a ja się cieszę, bo w końcu spędzimy więcej czasu razem. Tym cenniejsze jest to, że zaraz nasze życie mocno się zmieni. Nawet ulga, że przed 2 tygodnie zmniejszy się zagrożenie, że coś przed najbliższe 2 tygodnie z zerówki przyniesie, dają mi kopa do działania.
Piątek, piąteczek, piątunio … zużycia makijażowe to nie jest u mnie częsty widok. Wbrew opinii wielu, uważam, że kolorówkę też powinno się zużywać, a nie tylko używać. Choć moje zapasy temu przeczą, jednak jest jakieś światełko w tunelu, bo jednak systematycznie zmniejszają się. Dodatkowo obecne czasy maseczkowe w znacznym stopniu blokują potencjalną chęć nowych zakupów w tym temacie.
Piątek, piąteczek, piątunio … na razie słońce za oknem niesie mnie w stronę porządków, bo najzwyczajniej na świecie coś mi się chce. A nie tylko wiecznie wersja minimum, czyli robię co absolutnie muszę. Czuję wiosnę, choć prognoza pogody próbuje mi śnieg wciskać.
Piątek, piąteczek, piątunio … trochę mi zeszło zanim zabrałam się za te moje zużycia. Mimo, że tego co Wam dziś pokazuję w domu już dawno nie mam. Ale ostatnio zupełnie nie miałam głowy do bloga, choć jakieś tam nawyki zostały. Więc i materiały do wpisów są. Teraz zostaje tylko liczyć, że zmotywuję się do pisania.
Piątek, piąteczek, piątunio … i pierwszy dzień Nowego Roku. No to skończył się ten abstrakcyjny 2020, a czy zmiana cyferki rzeczywiście przyniesie coś lepszego? Fajnie by było, gdyby to tak działało, prawda? Nadzieja na lepsze, którą warto mieć, ale to tak jak z postanowieniami noworocznymi. Zdrowia Nam wszystkim życzę.
Piątek, piąteczek, piątunio … dziwny rok, jeszcze dziwniejszy grudzień i abstrakcyjny dzień z niedobrymi wieściami z rana. Jedyne co w nim jest pozytywne to to, że moja najbliższa rodzina ma się dobrze. I tej właśnie myśli trzymać się zamierzam. Mam nadzieję, że u Was choć dziś jest lepiej.
Piątek, piąteczek, piątunio … no i mamy grudzień, koniec 2020. Mam wrażenie, że wszyscy czekają na jego koniec i lepszy, normalniejszy 2021. Oby tak rzeczywiście było. Święta za pasem, a ja zupełnie ich nie czuję, w sumie tak jak co roku. Liczę na to, że książki o tej tematyce pomogą mi go odnaleźć.
Piątek, piąteczek, piątunio … ja nie wiem, jak mi ten czas przez palce przelatuje. Jasne całe dni mam zajęte, niby coś mi odeszło, ale wcale czas na nic nierobienie mi się nie wydłużył. Też tak macie?
Piątek, piąteczek, piątunio … nadszedł okres czasem słońce, czasem deszcz. Oraz nie licz na prognozę pogodny, bo na pewno się nie sprawdzi. A sprawdzam ją często, żeby dobrać strój odpowiednio do pogody, żeby młody w przedszkolu nie zmarzł, nie zmókł i się nie przegrzał, oczywiście jak wyjdą na dwór. I ciągle nie pokrywa się to z tym co miało być. Dobra narzekam, bo póki co jest ładniej, niż zapowiadają.
Piątek, piąteczek, piątunio … rajdu po lekarzach ciąg dalszy. Na razie nie zapowiada się, żebym całkowicie go zaprzestała, ale może kumulacji, w końcu zmniejszę tempo. Dobrze choć, że czuję się lepiej, niż te prawie 3 miesiące temu. I nawet jesienne słoneczko doceniam bardziej. Jednak z laktozą i produktami oznaczonymi, jako bez laktozy pożegnam się całkowicie.
