Mam wielkie postanowienie poprawy, staram się czytać więcej, niż mi przybywa. Nadal mi się to nie udaje, ale staram się. #zostańwdomu tylko mi w tym pomaga. Nowości trafiają w konkretne miejsce, w wolnej chwili robię zdjęcia, wrzucam na bloga i po kolei czytam, nie zależnie od gatunku. Tym razem padło na kryminał, sensację, czyli Dziewczyna, którą znałaś.
Dwa dni temu dotarła do mnie informacja, że Empik daje dostęp do audiobooków i ebooków, na 60 dni za darmo. Niby mam co czytać, ale uznałam, że to może być fajna opcja, żeby wspólnie, rodzinnie posłuchać audiobooka. Zwłaszcza, że z każdej strony proszą #zostańwdomu Siedzimy, póki co się nie nudzimy, ale urozmaicenie zawsze jest cenne. Więc ściągnęłam Empik Go na telefon i wybrałam kategorię 3-5 lat, a tam Dynastia Miziołków, Joanny Olech.
Jeszcze nie miałam powieści inspirowanej Auschwitz, tudzież po prostu obozami zagłady. I o ile początkowo nie zwróciłam na to uwagi, bo uznałam, że będzie to kolejna książka z literatury obozowej, o tyle z czasem zaczęłam o tym rozmyślać. Czy ja jestem gotowa, żeby ten konkretny temat inspirował autorów do tworzenia, alternatywnej rzeczywistości wokół tamtych wydarzeń?
Jak ona jest pięknie wydana! Sztywna, jakby po części gumowa oprawa, cienkie, ale wytrzymałe strony. Fajne zaznaczenie, każdego nowego rozdziału, dobrej wielkości, czytelna czcionka. No i te zdobienia. Piękna jest, a chyba już dawno nie widziałam ładnej książki, skoro to od niej niej zaczynam. Ale przyznajcie same, docenić ją trzeba. A co z treścią?
Premierę miała jakoś w połowie czerwca, tuż po moich urodzinach. Wszystko z niej krzyczało, że to idealna książka na lato. A może to tylko ja tego właśnie od niej oczekiwałam. Lekka historia, z romansem w tle, ale to piękne widoki i słoneczne ciepło biją z każdej strony. I je pewnie najlepiej pamiętać będę.
Lubię literaturę obozową, choć ilekroć to mówię lub piszę, aż się wzdrygam. Bo czy można lubić tą tematykę? W końcu to zapis czyjegoś życia, jego przerażających przeżyć. A w jeszcze większym stopniu śmierci setek, tysięcy, setek tysięcy ludzi, którzy zostali zamordowani w tym czasie, który dany autor opisuje.
Czy jest sens robić w Biedronce zakupy, żeby uzbierać wystarczająca ilość naklejek i odebrać “darmową” książkę? Od lat już trwa “walka” o Gang Słodziaków. Na początku obserwowałam to z boku i mnie to bawiło. W końcu to tylko książki i maskotki. Ale im dziecko starsze, dzieci w przedszkolu mają i o nich mówią, przynoszą. Matka musiała się zainteresować.
4 tom cyklu Kwiat Paproci. Niby na nie narzekam, a jednak sięgam po kolejne i mam ochotę przeczytać całość. Jednak z moim tempem czytania, nowościami i chęciami, wolniej mi to idzie, niż autorka wydaje kolejne książki.
Czy można nie być fanem konkretnej autorki i przeczytać 14 jej książek w ciągu 2 lat? Lubię styl pisania Magdaleny Witkiewicz, może nie wszystkie książki mnie zachwyciły. Ale jeszcze nie było tak, żeby któraś książka latała, choć dobra, z jedną było blisko. Ostatnio nawet miałam okazję uczestniczyć w spotkaniu z autorką. Muszę przyznać, że kobieta ma gadane. Nawet jak Cię takie wydarzenia szczególnie nie korcą, to na spotkanie z nią warto się wybrać.
To już moje 3 czytelnicze podsumowanie roku. Przy czym w podsumowaniu 2018 wyciągnęłam książki, które planowałam przeczytać. Napiszę tylko tyle, nowości mnie poniosły. I niestety większość nadal czeka na swoją kolej.